‘เธอกับฉันกับฉัน’ ภาพยนต์ไทยที่อาจทำให้ใครหลายๆ คนรู้สึกคิดถึงความทรงจำในวันวานด้วยองค์ประกอบการจัดฉากและ Mood&Tone ของภาพที่นอกจากนำเสนอเรื่องราวที่เกิดขึ้นของฝาแฝดในปี 2000 แล้วยังเก็บบรรยากาศของจังหวัดนครพนมได้อย่างสวยงามให้ทุกคนได้เห็นถึงสเน่ห์ของจังหวัดเล็กๆ แห่งนี้

 

เชื่อว่าหลายคนคงมีเฟรมภาพที่ชอบจากหนังเรื่องนี้ เราเองก็เป็นหนึ่งในนั้นเฟรมภาพที่ทำให้รู้สึกสนใจคือในตอนเริ่มต้นที่ยูกับมีกำลังนั่งอยู่บนกำแพงและพูดคุยกันถึงกระแสข่าวเรื่องความเปลี่ยนแปลงที่อาจจะเกิดขึ้นเมื่อโลกของเราต้องเปลี่ยนผ่านเข้าสู่ปี 2000 บทสนทนาของทั้งคู่เกิดขึ้นในขณะที่สายตามองทอดออกไปที่ทางด่วนและเวิ้งหญ้ารกๆ ซึ่งเฟรมนี้ทำให้นึกถึงผลงานภาพถ่าย “Lost in Paradise” ของ ‘เล็ก เกียรติศิริขจร’

เมืองหลวงที่กำลังจะถูกพัฒนาด้วยความตั้งใจที่ว่าไทยจะเป็นเสือตัวที่ 5 ของเอเชีย ทำให้เกิดแผนในการเปลี่ยนแปลงหลายอย่าง คนต่างจังหวัดเองก็ต้องการมองหาความก้าวหน้าในชีวิตที่มันไม่เดินเข้าหา แต่เป็นพวกเขาเองที่ต้องเดินทางเข้ามาต่อสู้ในเมืองหลวงด้วยความหวังที่ว่าจะพบกับความก้าวหน้าในชีวิตสักวันหนึ่ง

 

ภาพชุดนี้เป็นการเล่นกับเรื่องราวของคนในเมืองใหญ่แห่งนี้ ภาพของคนตัวเล็กในพื้นที่รกร้างกำลังหันมองออกไปที่วิวเมืองใหญ่ทั้งเสาตอหม้อ ทางด่วน หรือทาวเฮ้าส์ที่ต่างอยู่ในสภาพไม่เสร็จสมบูรณ์ ในภาพเราไม่เห็นสีหน้าของคนเหล่านี้อย่างชัดเจนนัก แต่เรื่องราวในภาพกลับทำให้เราสัมผัสกับความหม่นในความหวังของชีวิตจากคนเหล่านี้อย่างชัดเจน

ระหว่างเฟรมภาพตอนเปิดเรื่องของ “เธอกับฉันกับฉัน” และ ภาพถ่ายชุด “Lost in Paradise” มีสิ่งที่เราสัมผัสได้เหมือนกันคือ การตั้งคำถามกับการเปลี่ยนผ่านในอนาคตที่กำลังจะเกิดขึ้น โดยไม่สามารถคาดเดาคำตอบที่กำลังจะเกิดขึ้นกับตัวเราได้เลย